Adrianusverhoeven

Het gezin woonde op de Dijk nr. 93 te Hedel, buiten het centrum in een buurtschap die "De Steek" wordt genoemd.
In 1883, Adriaan is dan negentien, wordt hij ingeschreven voor de Militaire Dienst en loot hij nr 11. Op 12 juni 1884 moet hij opkomen bij het
8e Regiment Infanterie. Zijn lengte is dan 1.79 meter; hij heeft een rond aangezicht met een smal voorhoofd, bruine ogen, een spitse neus, ronde kin en bruin haar. Op 15 September 1885 gaat hij met groot verlof; op 10 augustus 1887 keert hij weer in de kazerne terug om op 13 september d.a.v. weer met groot verlof te gaan. Op 30 April 1891 wordt hij vanwege het beeindigen van de diensttijd definitief ontslagen en krijgt hetbewijs van goed gedrag (bron CBG Den Haag Stamnr. 76902)
Adriaan had hetzelfde vak al Krinus van Loon zijn schoonvader nl Polderwerker.
Beiden moeten waarschijnlijk tot de categorie van "kleine onderaannemer" worden gerekend; zij zorgden voor een ploeg polderwerkers, onderhandelden met de aannemer over de prijs, regelden met hem de huisvesting, verdeelden de lonen die zij van de aannemer ontvingen, kortom een soort voorlopers van wat wij tegenwoordig een koppelbaas zouden noemen.
Drie weken na de huwelijksdag vertrekt Adriaan naar "Franseveer", een plaats die tot nu toe onvindbaar is. Dit is maar een kortstondig verblijf geweest. Want op 29 juni 1893 geeft Adriaan, samen met Dirk Kieft, de
koster en Johannes Baptist d'Hane, een vrachtrijder, in Hoofddorp de geboorte van Johanna Wilhelmina om 3 uur in de middag in het huis 32G aan. Een pikante bijzonderheid is, dat de vader en bijgevolg ook de dochter als "Verhoeve" worden opgeschreven.
Vak G werd in de Haarlemmermeer begrensd door de Vijfhuizerweg, de Spieringerweg, de Kruisweg en de Dijk. Net buiten Vijfhuizen ligt daar een oud fort aan de Geniedijk dat tot de "Stelling van Amsterdam" behoort. Het zuidelijke deel van de Haarlemmermeer kon onder water worden gezet om de vijand tegen te houden, het fort Vijfhuizen lag dan aan de rand van water en land en bestreek het schootsveld in de richting Bennebroek-Heemstede.
Op 16 augustus 1894 wordt Adrianus ingeschreven te Heemskerk. Wilhelmina voegt zich op 30 oktober bij hem met de kleine Johanna Wilhelmina, zij komen dan uit Wijk en Aalburg. Wilhelmina is weer in verwachting en is naar huis gegaan tot er in Heemskerk weer huisvesting is geregeld. Dat is dan een schuur Nr. 52 gelegen aan of bij de Kersenvaart nr. 112. Sinds 23 februari 1894 bevinden zich al 11 arbeiders uit Hedel in Heemskerk; hieronder bevinden zich Adriaans oudste broer Goossen, zijn oom Dirk Verhoeven en o.a. ook Johanna Kramers die als enige vrouw tot dit gezelschap behoort. Hier is dus wel heel duidelijk sprake van een "eigen ploeg" waarvoor als behuizing D 4b wordt opgegeven. Waar de aardlaag van een fort wordt versterkt.
Als de klus in Heemskerk is geklaard verhuizen zij op 24 april 1895 naar Beemster aan de Zuiddijk B bij, alweer, het fort. Op 16 December 1895
gaat het verder, nu naar Jispwaar zij bij A. Baas te Spijkerboor wonen,direct bij fort Spijkerboor.Op 8 Juli 1896 wonen Adriaan en Wilhelminaalweer in Kudelstaart in wijk 4 nr. 191, dat is vlak bij het fort, alsWilhelmina Johanna wordt geboren. Naast de vader fungeren Maarten Eveleens, werkman en Gerrit Naame, touwslager als mede-aangevers.De officiële inschrijving in het bevolkingsregister in Kudelstaart vindt eerst op30 juli 1896 plaats.
Verder gaat het naar Wonseradeel aan de andere kant van de Zuiderzee waarheen op 2 maart 1897 werd verhuisd. Over hoe lang het verblijf daar is geweest ontbreekt nog informatie.
In elk geval woont het gezin op 23 maart 1899 in Beverwijk aan de Slangenweg als op die dag Cornelia wordt geboren. Mede-aangevers zijn Cornelis Kosman, tapper en Hendricus de Boer, gemeentebode.
Op 20 juni 1901 woont het gezin in Zandvoort als 's nachts om 3 uur Korunus Cornelis wordt geboren in "het huis staande in het duin". Johanna Verhoeven uit Hedel, een docher van Adriaans broer Dirk, oud 18 jaar, was naar Zandvoort gekomen om Wilhelmina bij te staan. Of dit alleen als
baker- en/of gezinshulp was, weten we niet. Volgens de overlevering deed Wilhelmina ook de was voor de andere mannen in het kamp. Onder polderwerkers bestond een vaste code: eens in de week moest je je verschonen.Voldeed je daaraan niet, dan werd je ondergoed verkocht en moest je het weer terugkopen. Een soort boetesysteem dus. Dat kon ook niet anders
want ze sliepen soms met 10 man in een houten keet. Dat was natuurlijk
wel een ruig wereldje, de meesten waren vrijgezellen, jonge kerels.
Op 18 September 1901 vertrekt het gezin naar Hillegom waar zij de volgende dag in het Bevolkingsregister worden ingeschreven. Toen het werk in
de Waterleidingduinen ten einde liep, werd er natuurlijk omgekeken naareen alternatieve broodwinning. De tijden waren veranderd, er kwamen steeds meer machines. In Hillegom werden de duinen afgegraven, daar breidde de bloembollenteelt zich explosief uit en was werk te vinden. Er moest hoe dan ook brood op de plank komen! In de komende twintig jaar krijgt het gezin met veel narigheid te maken. Natuurlijk zijn er de vreugdes van het opgroeien van de kinderen en de daarmee gepaard gaande familiefeesten en ook het uiteindelijk betrekken van een geheel nieuw, fatsoenlijk huis met een eigen pomp en verlichting op stadsgas moet een grotegebeurtenis zijn geweest.
Maar ook de tegenslagen blijven niet uit. Wilhelmina wordt rheumatisch,
waarschijnlijk een gevolg van te veel, te lang en te hard werk in vochtige keten in natte polders.Bron: Henk Verhoeven